Nogal eens krijg ik de vraag :" hoe gaat dat nou , het beginnen aan zo'n schilderij?".
Ik moet wel zeggen dat dat de ene keer moeilijker is dan de andere keer. Zeker bij de grote doeken met meerdere koeien bijvoorbeeld komt er veel meten bij kijken. Het fotobeeld moet uiteindelijk vergroot op het doek terecht komen, en dan moeten de verhouding foto-schilderijdoek wel kloppen. Om iets van de opzet van een schilderij te laten zien, maakte ik een serie toelichtende foto's .
Ik begin altijd met een vage schets in pastelkrijt
Dan komt er een dunne verflaag overheen om de globale vlakken aan te geven.
Daarna volgen er steeds meer lagen verf ,
.....en werk ik de verhoudingen ondertussen steeds , vaak ook met pastelkrijt bij ,als ik merk dat die niet meer kloppen.
Dit gebeurt regelmatig in het begin omdat ik de vlakken grof aangeef en daardoor de in eerste instantie opgezette pastellijnen niet meer pre-
cies kan zien waardoor de contouren van het onderwerp soms ineens niet meer kloppen.
Als ik met de achtergrond/de lucht bezig ben ga ik meestal deels over het onderwerp heen om een zo vloeiend mogelijk geheel te krijgen. Dit doe ik ook als ik het onderwerp eigenlijk al uitgewerkt heb. Hierdoor wordt het geen "ingekleurde" tekening.
Vervolgens werk ik het onderwerp steeds weer opnieuw bij ......... .
Een vaak langdurig proces, waartin t punt van "stopppen"soms maar moeilijk te vinden is.
De afwerking van het schilderij bestaat uiteindelijk uit het heel
precies aangeven van alle details en lijntjes, zoals de ogen en de snuiten van deze koeien.
